____________________________________________________________________________________
HAYAM WURUK WANCI DALU
wadhuk gondhang mandhape wolu-wolu
sinekar dening sindhen dhingklik sinambi atur guyu
nambahi kanikmatan lehku nenggak angeting ciu
ing sawijining wengi ana dalan hayam wuruk wanci malem minggu
senajan gendul-gendul wis pathing klemprak
ning isine ora kuasa nelesi gorokanku kang tansah krasa ngelak
ngundang lumahing centhak supaya enggal kaisi segering towak
amrih bisa ngusadani rasaning ati sing ketlarak-tlarak
caping gunung mandhape kutut manggung
kasambut seblaking sampur kang cekap kaganti kain sarung
saderma dadi tamba rasa ati bingung
marang kahanan ruwet nyandhung nyrimpung
nyidham sari mandhape aja lamis
ndherekake sumingkiring wengi kang katundhung embun atis
ninggalke aku kang mung isa ndhodhok ndhepipis
kaya lelakonku ing wengi-wengi kang uwis-uwis
Bojonegoro,7 April 2010
____________________________________________________________________________________
HADHUH BIYUNG
biyung...
tulungana anakmu kang lagi bingung
ningali kahanan kang nyrimpet nyandhung
sirah ngelu pindha ketiban watu gunung
bapa...
panjenengan mugi kersa paring usada
maring kuciwaning raos manah kula
dhumateng kahanan ingkang kados punika
sedaya peteng tanpa katingal padhang
jaman mardhika nanging kados jaman perang
boten pedhuli sanak punapa kadang
waton ganyang sinten ingkang dados pepalang
boten pedhuli pulisi
boten pedhuli mahasiswa utawi mahasiswi
ugi para pamong praja negari
sedaya tingkahipun ketingal sami
ceriwis
lamis
bengis
handadosaken manah punika miris
Bojonegoro, 05 Maret 2010
____________________________________________________________________________________
G E M B L U N G
mabur
dhuwur
angen-angenku tan kena diukur
mblayang
nora karuan sing digadhang
lamunanku sundhul awang-awang
urip mukti
murah sandhang murah pangan
uga tansah kebak kamulyan
ning apa sing digawe nggayuh
pakaryan ora gableg
sebab kepinterane wis ora kajen
disingkirake karo sing pinter asok sajen
anane mung ngedumel
ngomel kaya modin kurang ambeng
maido kasunyatan urip
tambah dina sangsaya puret
ati karep bandhane cupet
Bojonegoro, 26 Maret 2010
____________________________________________________________________________________
PADHEG ISUK ING KALISARI
swara jago kluruk
pratandha wis tumekaning esuk
nglengserake atis wengi kang dudu-dudu
nundhung kanikmatan sajroning anget lan arum ragamu
jenggirat aku enggal tangi
kudu mungkasi lakon katresnan suwengi
antaraning aku lan sliramu
tanpa perduli pangandikaning liyan kang ngucap saru
nanging apa kang dadi atimu
ndadak kokbalekke apa kang dadi duwekmu
lembaran dhuwit kang dakdudut saka dompetku
minangka tandha pangucaping rasa matur nuwunku
menawa kurang akeh pawewehku
apuranen aku merga ya mung kuwi duwekku
asil seminggu olehku mburuh macul
ing sawah garapan sing sebahu wae ora punjul
kaya kesamber bledhek rasaning sirah
mireng aturmu marang aku
"ora.. mas, ora..."
"aku ora butuh dhuwitmu iki"
"kabeh paringanmu mau wis ngluwihi cukup"
"mung siji panjalukku"
"gawanen aku mentas saka jurang kanistan iki"
"kahanan sing selawase ora nate dak arep-arep kelakon ana uripku"
"senajan sliramu mung buruh macul"
"ning katresnanku iki tulus sajroning ati"
"bakal dak gawa tumekaning pati"
Bojonegoro,05 April 2010
HAYAM WURUK WANCI DALU
wadhuk gondhang mandhape wolu-wolu
sinekar dening sindhen dhingklik sinambi atur guyu
nambahi kanikmatan lehku nenggak angeting ciu
ing sawijining wengi ana dalan hayam wuruk wanci malem minggu
senajan gendul-gendul wis pathing klemprak
ning isine ora kuasa nelesi gorokanku kang tansah krasa ngelak
ngundang lumahing centhak supaya enggal kaisi segering towak
amrih bisa ngusadani rasaning ati sing ketlarak-tlarak
caping gunung mandhape kutut manggung
kasambut seblaking sampur kang cekap kaganti kain sarung
saderma dadi tamba rasa ati bingung
marang kahanan ruwet nyandhung nyrimpung
nyidham sari mandhape aja lamis
ndherekake sumingkiring wengi kang katundhung embun atis
ninggalke aku kang mung isa ndhodhok ndhepipis
kaya lelakonku ing wengi-wengi kang uwis-uwis
Bojonegoro,7 April 2010
____________________________________________________________________________________
HADHUH BIYUNG
biyung...
tulungana anakmu kang lagi bingung
ningali kahanan kang nyrimpet nyandhung
sirah ngelu pindha ketiban watu gunung
bapa...
panjenengan mugi kersa paring usada
maring kuciwaning raos manah kula
dhumateng kahanan ingkang kados punika
sedaya peteng tanpa katingal padhang
jaman mardhika nanging kados jaman perang
boten pedhuli sanak punapa kadang
waton ganyang sinten ingkang dados pepalang
boten pedhuli pulisi
boten pedhuli mahasiswa utawi mahasiswi
ugi para pamong praja negari
sedaya tingkahipun ketingal sami
ceriwis
lamis
bengis
handadosaken manah punika miris
Bojonegoro, 05 Maret 2010
____________________________________________________________________________________
G E M B L U N G
mabur
dhuwur
angen-angenku tan kena diukur
mblayang
nora karuan sing digadhang
lamunanku sundhul awang-awang
urip mukti
murah sandhang murah pangan
uga tansah kebak kamulyan
ning apa sing digawe nggayuh
pakaryan ora gableg
sebab kepinterane wis ora kajen
disingkirake karo sing pinter asok sajen
anane mung ngedumel
ngomel kaya modin kurang ambeng
maido kasunyatan urip
tambah dina sangsaya puret
ati karep bandhane cupet
Bojonegoro, 26 Maret 2010
____________________________________________________________________________________
PADHEG ISUK ING KALISARI
swara jago kluruk
pratandha wis tumekaning esuk
nglengserake atis wengi kang dudu-dudu
nundhung kanikmatan sajroning anget lan arum ragamu
jenggirat aku enggal tangi
kudu mungkasi lakon katresnan suwengi
antaraning aku lan sliramu
tanpa perduli pangandikaning liyan kang ngucap saru
nanging apa kang dadi atimu
ndadak kokbalekke apa kang dadi duwekmu
lembaran dhuwit kang dakdudut saka dompetku
minangka tandha pangucaping rasa matur nuwunku
menawa kurang akeh pawewehku
apuranen aku merga ya mung kuwi duwekku
asil seminggu olehku mburuh macul
ing sawah garapan sing sebahu wae ora punjul
kaya kesamber bledhek rasaning sirah
mireng aturmu marang aku
"ora.. mas, ora..."
"aku ora butuh dhuwitmu iki"
"kabeh paringanmu mau wis ngluwihi cukup"
"mung siji panjalukku"
"gawanen aku mentas saka jurang kanistan iki"
"kahanan sing selawase ora nate dak arep-arep kelakon ana uripku"
"senajan sliramu mung buruh macul"
"ning katresnanku iki tulus sajroning ati"
"bakal dak gawa tumekaning pati"
Bojonegoro,05 April 2010
Tidak ada komentar:
Posting Komentar